12 listopada 2019 roku minął termin na podpisanie umów o prowadzenie PPK z firmami pierwszego etapu, czyli takimi, które zatrudniały powyżej 250 pracowników. Już na wstępie warto wyjaśnić, że „pracownicy” to osoby, które związane są z danym pracodawcą umową, z której wynagrodzenie podlega składkom emerytalno-rentowym odprowadzanym do ZUS.
W ciągu ostatnich kilku miesięcy miałem przyjemność pomagać różnym firmom w procesie przygotowania zakładu do wdrożenia PPK. Począwszy od wyboru reprezentacji osób zatrudnionych, analizy ofert instytucji finansowych, komunikacji podstawowych informacji o PPK do pracowników po odpowiedzi na trudne pytania dotyczące ustawy. Teraz czeka nas 2 etap, czyli firmy zatrudniające powyżej 50 osób.
Reżim ustawy obejmie je 1 stycznia 2020 r.
Warto zaznaczyć, że w tym okresie z obowiązków ustawy będzie musiało wywiązać się ok. 20 tys. firm. A to daje minimum po 1.000 przedsiębiorstw na jedną instytucję finansową. Dlatego im wcześniej się firmy MŚP do tego zabiorą, tym większy komfort czasowy zachowają.
Na bazie doświadczeń z I etapu udało mi się wyodrębnić kilka najczęstszych obaw ze strony pracodawców i pracowników. Pracodawcy interesowali się poziomem zaangażowania służb kadrowych, mnogością terminów oraz formalnych procedur, które będą musieli wdrożyć oraz skali budżetu na PPK. To są techniczne wyzwania nie mające właściwie wpływu na partycypację.
Natomiast obawy ze strony pracowników to brak zaufania co do utrzymania zasad. Ich reakcje i zastrzeżenia to główny powód słabej partycypacji, czyli ich uczestniczenia w programie PPK. W artykule omówię oba punkty widzenia.
Kto ma się zająć PPK w firmie? Ile czasu to zajmie
GazetaMSP_12_2019>
Link do artykułu
